پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

«شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبات موسسات آموزشی و دانشگاه‌ها را غیرقابل اعتراض کرد»؛ این احتمالا کامل‌ترین توصیف از یکی از آخرین مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی است. این شورا در مصوبه‌ای ۴ ماده‌ای، تقریبا تمام تصمیمات اتخاذ شده توسط دانشگاه‌ها و موسسات زیرنظر وزارتخانه‌های علوم، بهداشت و سازمان سنجش را از دایره شمول رسیدگی دیوان عدالت اداری و سایر مراجع قضائی خارج کرد. مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی با بند ۶ اصل ۳ و اصول ۳۴، ۱۵۹ و ۱۷۳ در تضاد کامل است اما مردم امکان اعتراض قانونی و ابطال آن را نخواهند داشت.

«علی بیزه» از رزمندگان حاضر در هشت سال جنگ تحمیلی که در دهه ۶۰ نقش موثری در شکل‌دهی و سامان‌دهی مرکز عملیات کمیته مرکزی برای مقابله با خانه‌های تیمی منافقین در تهران را داشت، در خصوص منافقین {مجاهدین خلق} می‌گوید که از اینکه بیایند در حکومت شریک بشوند، یا وزارتخانه‌ای را بگیرند و یا در یک قسمتی از حکومت همراه باشند، راضی نبودند. این‌ها دنبال کل حکومت بودند؛ چون اصلا روح سازمانی‌شان این گونه بود. به نظر من برای آن‌ها فرق نمی‌کرد که روحانیت و جمهوری اسلامی حاکم باشند یا کسانی دیگر؛ مثلا شما فرض کنید اگر جبهه ملی یا نهضت آزادی هم حاکم بودند، بازهم این‌ها درگیر می‌شدند؛ چون افراد تمامیت‌خواهی بودند و همان‌طور که بعد‌ها هم با هیچ کسی نساختند، آنوقت نیز فقط دنبال یکه‌تازی بودند. روایت‌های علی بیزه، شنیدنی است. روایتی از سرنوشت مصطفی رجوی (فرزند مسعود رجوی)، که به فرانسه رفت و به منافقین پیوست و بعد‌ها از راه و رسم پدرش و آن سازمان مخوفی که پدرش درست کرده بود، برید. او الان {در فرانسه} زندگی معمولی دارد. روایت ۷۰ عملیات روزانه در تهران در ابتدای انقلاب. روایت لو رفتن موسی خیابانی و همانند آنها.

کجای دنیا را سراغ دارید که سالی نزدیک به ۲۰ هزار نفر از جمعیت یک کشور (تقریبا معادل کشته‌های سالیانه یک جنگ) در اثر تصادف جاده‌ای فوت کنند و هزینه‌های میلیاردی برای یک کشور (علاوه بر خسارات مادی) بر جای بگذارند؟ اهمال، قصور، تقصیر و ترک فعل مسلم چهار نهاد شامل شرکت‌های خودرو سازی، پلیس راهور، سازمان راهداری، سازمان استاندارد، عامل اصلی وقوع این فاجعه است. چرا مدیران این چهار حوزه را به پای میز محکمه نمی‌کشید؟ چرا دادستان کل، اعلام جرم مشهور و مستمر نمی‌کند؟ چرا ریاست محترم قوه قضائیه سکوت کرده اند؟ چرا باید به کارکنان این چهار نهاد حقوق بدهیم و چرا باید برخی از آن‌ها را تحمل کنیم. ما می‌پرسیم و الزاما پاسخ می‌خواهیم؟ تصادفات در محل سرعت گیر‌های غیراستاندارد به چه تعداد بوده و چرا جمع نمی‌شوند و استاندارد سازی نمی‌گردند، مگر هزینه اینکار چقدر است؟ علت مماشات سازمات استاندارد با تولید خودرو‌هایی غیر ایمن از نظر بدنه و شاسی چیست؟ علت مماشات پلیس برای پلاک کردن این خودرو‌های ناایمن چیست؟ علت کم توجهی راهداری به ایمن سازی راه‌ها چیست؟ آقایان فقط درد بودجه گویا دارند و کمبود بودجه را پیش می‌کشند. مدیر آن است که با ۳۰ تومان، به اندازه ۱۰۰ تومان کار جلو ببرد. در غیر این صورت همه ما باید ادعای مدیریتی داشته باشیم؟

مقایسه تعداد متولدین ۹ ماهه امسال با ۹ ماهه دوره ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲ نشان می‌دهد امسال کمترین تعداد تولد در کشور به ثبت رسیده است. براساس آمارهای سازمان ثبت‌واحوال کشور، در ۹ ماهه نخست امسال تعداد متولدان کشور به ۷۹۸ هزار و ۵۵۳ نفر رسیده که ۴۱۴ هزار از آنها پسر و حدود ۳۸۶ هزار نفر نیز دختر هستند.

جمعه ۶ بهمن ١۴۰٢ ، امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه به همراه خرازی، ظریف، متکی و صالحی، وزاری سابق امور خارجه با علی اکبر ولایتی مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل دیدار کردند.در این دیدار صمیمانه، در حوزه‌های مختلف سیاست خارجی بحث و تبادل نظر صورت گرفت.

حسین دهقان رییس بنیاد مستضعفان در حاشیه دوره نهایی دومین دوره مسابقات شبیه سازی دادگاه معاونت حقوقی بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی بیان داشت که باید از حقوق مستضعفان دفاع کرد و جوهر تهاجمی بودن برای دفاع از حقوق آنها را داشته باشیم. بنیاد مستضعفان در هر جایی که احساس کند که درصدی از حق با طرف مقابل است قطعا با وی مصالحه خواهد کرد.

انتقادات از وضعیت مدیریت شهری در حال بالا گرفتن است. بازنگری در طرح جامع شهر تهران به عنوان عالی ترین سند برنامه ریزی این شهر طی ماه های اخیر، کارشناسان را نسبت به سرنوشت این شهر حساس کرده است. ساختار اقتصاد و مالیه شهر از جمله مهم ترین مباحثی است که مدیریت شهری بر مبنای ان می تواند تصمیم گیری کند. در همین خصوص نشست تخصصی «وظایف مدیریت شهری در توسعه اقتصادی» از سلسله نشست های «توسعه و اقتصاد شهر» در پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی «نظر» برگزار شد و کمال اطهاری، پژوهشگر حوزه توسعه و دکتر سید امیر منصوری استاد دانشگاه تهران و رییس پژوهشکده «نظر» ، دیدگاه های انتقادی خود در این خصوص را بیان داشتند.

سردار حسین علایی و صادق زیباکلام در صدروزگی عملیات طوفان الاقصی، مناظره ای در سایت جماران داشتند. یکی از موضوعات اساسی این مناظره ، پرداختن به ماهیت تاسیسی یا ایجابی اسرائیل بود. علایی ، زیبا کلام را به حمایت از اسرائیل متهم می کند و زیبا کلام می گوید که با علایی به نتیجه ای نمی رسد ،چرا که علایی معتقد است اسرائیل را بوجود آوردند و زیبا کلام می گوید که اسرائیل ایجاد شده است. لازم به توضیح است که با توجه به برخی از موضع گیری های زیبا کلام در خصوص اسرائیل ، ممکن است پیگیری های حقوقی برعلیه او صورت پذیرد.

حزب توسعه ملی ایران اسلامی در نامه ای خطاب به قالیباف ریاست مجلس هشدار داد: فارغ از اختلافات فکری در نوع رویکرد و تأمین منافع ملی، تأملی اندک کافی است تا دریابیم برنامه توسعه هفتم بدون توجه به ملاحظات و الزامات پیش‌گفته تدوین شده است. این برنامه فاقد هدف‌گزاری مشخص است و بی توجه به ارتباط منطقی میان بخش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و مشکلات ساختاری موجود در این بخشها تهیه شده است. این برنامه در بهترین ارزیابی صرفاً حاوی مجموعه‌ای از آرزوها و خواست‌های خوب و عاری ازهرگونه اولویت‌بندی است که هیچ تناسبی با امکانات و مقدورات و محدودیتهای کشور ندارد.

فرآیند تجاری ما، به گونه‌ای است که بوروکرات‌های دولتی به جای مردم تصمیم می‌گیرند که چه کالایی وارد شود، چقدر وارد شود و حتی چه کسی این واردات را انجام دهد. به جای مردم تصمیم می‌گیرند خودرو وارد نشود. به جای مردم تصمیم می‌گیرند خانواده‌ها از لوازم خانگی خارجی استفاده نکنند. به جای مردم تصمیم می‌گیرند فلان برند گوشی تلفن همراه در ایران به فروش نرسد. به جای مردم تصمیم می‌گیرند چقدر ارز برای چای تخصیص یابد. به جای مردم تصمیم می‌گیرند که قیمت ارز برای واردات و صادرات چقدر باشد. جالب آن است که دولت برای جلوگیری از تبعات و فساد این «به جای مردم تصمیم گرفتن» از خود مردم مالیات می‌گیرد تا نهادهای نظارتی عریض و طویلی را به‌وجود آورد که در نهایت آنان مانع فساد نیز نمی‌شوند. سوال اما این است که چرا مردم باید مالیات دهند تا بوروکرات‌های دولتی جای آنان تصمیم بگیرند و در نهایت فساد هم رخ دهد؟

نظام مالیاتی ایران به شدت با بحران مشروعیت روبرو شده است. بحرانی که باعث رواج کنایه و طعنه بر پیکره مالیات شده ( داروغه ناتینگهام) و حتی ممکن است به نوعی نافرمانی مدنی و مقابله سخت هم بینجامد. مردم می پرسند که مالیات ما صرف چه کارها و اقداماتی می شود و چرا شرایط افراد در روند مالیات ستانی رعایت نشده و با نوعی رفتار مغول گونه و بگیر و ببند منجر به تنش و له شدگی مودی، قصد مالیات ستانی زورکی وجود دارد. مردم می پرسند که چرا به فساد اخلاقی و مالی ممیزهای مالیاتی توجه نمی شود و دارایی انها کنترل نمی گردد؟ مردم می پرسند که چرا قاعده مالیات ستانی از در دسترس ها ، الگوی مالیات ستانی کشور شده و مالیات ستانی نظام مند و اخذ مالیات از صاحبان پولی های بادآورده، مورد کم توجهی است. مردم می پرسند که چرا نظام مالیاتی، عدالت اجتماعی را به اسم یدک می کشد و در رسم، فهمی از آن ندارد. سوالات بجایی که در صورت کم توجهی به آنها، مسلما در آینده بحران مشروعیت نظام مالیاتی کشور را رقم می زند.دکتر کامران ندری، صحبت های انتقادی خوبی در همین حوزه ارایه داده است.

مالک شریعتی در نشست دانشجویی دانشگاه علامه مدعی شد که در وزارت نفت درآمد‌هایی است که هیچ جایی نوشته نمی‌شود و هیات مدیر‌ها تصمیم می‌گیرند. بعنوان نمونه، درامد‌های شرکت گاز از محل فروش داخلی و صادرات اتان و LPG در سال ۱۴۰۰، ۴۷ هفت بوده است امسال بالای ۲۰۰ هزار میلیارد تومان است؛ و هیچ وقت داخل بودجه‌ها نبود. پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، منتظر دریافت توضیحات وزارت نفت و شرکت ملی گاز در این خصوص است. جناب شرکت ملی گاز، لطفا شفاف و بدون حاشیه توضیح دهید.

مسعود پزشکیان نماینده تبریز در مجلس با اشاره به پرونده فساد چای دبش مدعی شده است که افرادی که این فساد را انجام دادند، کسانی اند که خود را با سیستم به راحتی قاطی کردند و از پاپ هم پاپ‌تر بوده و از حزب اللهی‌ها نیز حزب اللهی‌تر هستند، اما به راحتی از این دست رانت‌ها می‌گیرند و می‌خورند.هر کسی که مقصر است و خورده و برده است را بگیرند و دادگاهی کنید. اگر فرد از همان دولت(منظور دولت سیزدهم) است را بگیرند و محاکمه کنند. نیازی نیست شما بگویید چه کسی مقصر است، بلکه شما بر اساس داده و اطلاعات طرف مقابل را بگیرید و بگویید شما این پول را گرفتی یا خوردی و حالا باید جواب پس بدهی! وقتی FATF از آن سر دنیا متوجه می‌شود پول چگونه جابه‌جا شده آن وقت در این مملکت چطور می‌شود پول گم شود؟ انقلاب کردیم که بخور و بخور نباشد . ریشه مشکلات امروز نبود سیستم اطلاعاتی درست است .

هنری کیسینجر: «من سیاستی دارم که می‌گویم هر وقت در شرایطی قرار داری که نمی‌دانی چه می‌کنی، از دوستت حمایت کن. البته بهتر است بدانی چه می‌کنی ولی اگر نمی‌دانی چه خبر است بهتر است از دوستت حمایت کنی.»

شهاب الدین حائری شیرازی به یکی از مهمترین آقازاده‌های مسئولان نظام تبدیل شده که علیه راه پدر شوریده است. تا این لحظه همچون تمام نمونه‌های مشابه، با حائری هم مماشات شده است؛ چنانچه ابتدای کار با مهدی خزعلی فرزند آیت‌الله خزعلی هم مماشات می‌شد. فعلا حکم حبس تعریزی سه ساله (که البته این مجازات تبدیل خواهد شد) و مسدود کردن کانال تلگرامی او، برای ساکت کردنش کافی تشخیص داده شده اما آیا او با همین تهدید، سکوت خواهد کرد یا مصمم‌تر از این حرف‌هاست؟

کیهان به نقل از فرزند آیت الله مصباح یزدی در توجیه اینکه چرا ایشان در طول ۸ سال دوران جنگ در جبهه ها حضور نیافته نوشته است: آیت الله مصباح از امام درباره رفتن به جنگ سوال کرد. امام فرمودند هر وقت من رفتم جبهه شما هم بروید. نویسنده این سطور نسبت به شخصیت آیت الله مصباح یزدی اذعان دارد و علی رغم اینکه در جهاتی با برخی نظرات ایشان اختلاف دارد، ولی همواره نسبت به ایشان و مرتبت علمی ایشان احترام قائل است، اما در مورد این خاطره نمی تواند روی موافقت داشته باشد. چرا که این ادعای بدون سند با هیچ منطقی قابل توجیه و پذیرش نیست.

موسی غصنفرآبادی رئیس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس گفت: جامعه برای عده خاصی نیست، بلکه برای همه است. اما یک عده‌ خاص نباید حرف‌هایی برخلاف امنیت، آسایش و آرامش و سربلندی مملکت بزنند.

محسن پیرهادی در توئیتی مدعی شده است که ‏کمیسیون تلفیق برنامه هفتم با رای قاطع به اصلاح قانون نظام وظیفه رای داد. زمان سربازی به ۱۲ ماه کاهش می‌یابد .مشمولان بالای ۳۰ سال،دارای ۲ فرزند از خدمت سربازی معاف می‌شوند. دانشجویان خارج از کشور باید تعیین تکلیف شوند . تلاش مجلس برای حرفه‌ای شدن سربازی محقق می‌شود .

بارها متذکر شده ایم که حتی وزرای آموزش و پرورش فهم و شناخت لازم در خصوص حوزه تربیتی و پرورشی را نداشته و آن را تا سرحد مسابقات کتاب خوانی،اردوهای دانش اموزی ، مناسک گرایی دینی و نظایر آن ، تقلیل جایگاه داده اند. باقرزاده معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش، اخیر بیان داشته است که همه دانش آموزان باید فایل صوتی نماز خواندن خود را در سامانه اینترنتی بگذارند؟ برنامه و درخواستی که به راحتی نشان می دهد، معاون محترم وزیر، فاقد دانش و تجربه لازم در آموزش دینی دانش آموزان بوده و به احتمال بالا فاقد آشنایی کافی با رویکردهای آموزش دینی همانند اخلاق گرا، رویکرد انتقال اطلاعات پایه، رویکرد معنویت گرایی ، رویکرد انتقادی ، رویکرد دین فقهی و مواردی همانند است. باید از ایشان پرسید که با روخوانی و ضبط و ارسال نماز، دنبال ایجاد کدام تغییر در دانش آموزان می گردند؟ توصیه می کنیم، رضا مراد صحرایی، در تداوم فعالیت ایشان، تجدید نظری داشته باشند. منتظر دریافت توضیحات دکتر اصغر باقرزاده هستیم ( ستاد مرکزی آموزش و پرورش دو دکتر باقرزاده دارد، اشتباه نشود).